دارد چه بلایی سرمان می آید/

کی قسمت خوب داستان می‌آید؟/

قرآن خدا سوخته اما دارد/

بوی دل صاحب الزمان می‌‌آید/

قرآن را عده ای از اراذل سبک مغز با پشتیبانی سیاستمداران ابله غربی به آتش کشیدند و دل مسلمانان جهان را به درد آوردند. کار به جایی رسید که غیرمسلمانان هم به این زشت کرداری اعتراض کردند.
اعتراض‌ها از گوشه و کنار بلند شد و هر کس به تناسب موقعیت و مسئولیتش فریادی برآورد. اما در این میان سکوت مفتی‌های مواجب بگیر وهابیان تکفیری تعجب برانگیز است. آنها که صبح تا غروب برای حفظ اسلام فتوا به کفر شیعه می دهند و ابلهان را برای کشتن زنان و کودکان بیگناه به مساجد و حسینیه ها می فرستند. والبته تعجبی هم از سکوتشان در برابر قرآن سوزی نیست که دلارهای آمریکایی و پوندهای انگلیسی پشتیبان جنایاتشان است.
آنها قرآن برایشان مهم نیست، کشته شدن زنان و کودکان فلسطینی برایشان پشیزی ارزش ندارد، آوارگی مردم پاکستان را اصلا نمی بینند، مشکل آنها فقط بوسیدن ضریح ائمه و دعای توسل است، اصلا به نظر آنها مشکل اصلی اسلام، شیعه است و این نهایت حماقت است، مشکل جهان اسلام در حال حاضر بلاهت و نفهمی خواص آن است، مشکل این است که برخی گمان می کنند پریدن در آغوش آمریکا و اسراییل و لیسیدن استخوان‌های پس مانده های عیش و نوششان مشکلات ما را حل می کند. این نگاه کوته فکرانه است که مانع رشد و پیشرفت است.

این طرز فکر نه در بین تکفیری ها که در داخل کشور هم جریان دارد و آنهایی که رسانه‌های بیگانه برای بیانیه‌هایشان لحظه شماری می‌کردند بعید نیست که سوزانندگان قرآن را مردمی خداجو بدانند و شیخ ساده لوحی که برای امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد و هشت ماه کشور را با بحران مواجه ساخت  سوزاندن قرآن را معروفی الهی بپندارد و عجیب است که قرآن سوخته است و چون مساله ای حزبی رخ نداده اینان در سکوتشان خفته اند./پایان